Historia naszego patrona
W Warszawie, dnia 8 kwietnia 1917 roku, przyszedł na świat Tadeusz Pietrzykowski, znany jako „Teddy” – wybitny bokser, którego talent sportowy rozwijany był pod okiem Feliksa „Papy” Stamma. Dzięki swej umiejętności ringowej zdołał przetrwać pobyt w obozie koncentracyjnym Auschwitz.
Oprócz swej wybitnej zdolności bokserskiej, „Teddy” uczył również jazdy na łyżwach, udzielał korepetycji oraz malował prace wstępne dla chętnych na studia w Akademii Sztuk Pięknych. Te dodatkowe zajęcia nie tylko rozwijały jego umiejętności, ale również przyczyniały się do utrzymania rodziny, która przeżywała trudności po stracie ojca. Jeszcze jako uczeń gimnazjum rozpoczął treningi bokserskie, osiągając pierwsze sukcesy w Wojskowym Klubie Sportowym „Legia” pod opieką „Papy” Stamma.
Po wybuchu II wojny światowej, wziął udział w obronie Warszawy we wrześniu 1939 roku. Po kapitulacji stolicy, próbował przedostać się do Francji, jednak został zatrzymany przez węgierskich żandarmów niedaleko granicy z Jugosławią. Po przesłuchaniach trafił do obozu w Tarnowie, a następnie 14 czerwca 1940 roku został wysłany w pierwszym transporcie polskich więźniów do Auschwitz.
W obozie numer 77 starał się przetrwać, wykonując różne prace przymusowe. W marcu 1941 roku miał okazję wykorzystać swoje umiejętności bokserskie do przetrwania, uczestnicząc w walce z niemieckim bokserem Walterem Dunningiem, za co otrzymał bochenek chleba. Angażował się również w działalność konspiracyjną, dołączając do Związku Organizacji Wojskowej.
Podczas pobytu w obozie, poznał ojca Maksymiliana Kolbe, którego obronił przed znęcaniem się przez Vorarbeitera podczas prac rolnych w Babicach. Zakonnik udzielał mu wskazówek, jak kontrolować swój porywczy charakter. Po przeniesieniu do KL Neuengamme w 1943 roku, stoczył tam około dwudziestu walk. Ostatnim miejscem jego pobytu był KL Bergen-Belsen, który został wyzwolony przez Anglików w kwietniu 1945 roku.
Po wyzwoleniu, „Teddy” zaciągnął się do 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka, gdzie zajmował się szkoleniem sportowym i zdobył tytuł mistrza dywizji. Po powrocie do kraju w 1947 roku, ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, poświęcając większość swojego życia zawodowi trenera i nauczyciela.
Tadeusz Pietrzykowski, „Teddy”, zmarł w Bielsku-Białej dnia 17 kwietnia 1991 roku.